Na nasz apel o pomoc przy Psychatogu odezwało się kilka kochanych osób i oto pierwsze efekty. Tak się złożyło, że dostaliśmy dwa teksty na ten sam temat – cEDH, czyli kompetetywny wariant Commandera. Oba wprowadzą was w ten format. Pierwszy z nich macie przed sobą. Debiutujący na Psychatogu Oskar Łukianowicz pokrótce przedstawia specyfikę cEDH i charakter decków.
cEDH – competitive Elder Dragon Highlander lub jak kto woli competitive commander, to format czy też klasa decków do commandera, której powerlevelowo bliżej do legacy i vintage niż moderna i standardu.
Zasady tego formatu (będę to określał jako osobny format) nie różnią się niczym od zwykłego commandera:
- Banlista, która jest na stronie WoTC, jest obowiązująca;
- Nasz deck składa się z legendery creature + 99 kart w kolorach naszego commandera;
- 40 punktów życia;
- Ze względu na fakt, że to format multiplayer, pierwszy muligan jest darmowy, a gracz rozpoczynający grę, dobiera kartę.
Skoro niczym się to nie różni, po co podział na dwa formaty? Czemu istnieją oddzielne grupy na FB, fora i dlaczego jedni gracze zazwyczaj nie chcą grać z drugimi?
Otóż różnica w mecie (ang. metagame) obu tych formatów jest drastyczna. Podczas gdy casualowy commander skupia się na wystawianiu dużych i potężnych kreatur, zabawnych synergii, combo składających się z dużej ilości części oraz wykorzystaniu kart często niegrywalnych w innych formatach, tak wersja competitive tej rozgrywki skupia się na maksymalnej efektywności, wygraniu jak najszybciej i posiadaniu wystarczającej ilości interakcji, by spowolnić lub uniemożliwić wygraną przeciwnikom.
Przechodząc do konkretów, postaram się scharakteryzować pewne główne aspekty deckbuildingu, strategii talii oraz zakreślić zarys tego, jak wygląda rozgrywka w tym formacie.
COMMANDER
Na samym początku czeka nas wybór karty, którą zobaczy każdy nasz przeciwnik jeszcze przed rozpoczęciem gry. Karty, która zdefiniuje, jakim deckiem zagramy i częściowo strategii, na jakiej go oprzemy.
W tym formacie nasz commander w pierwszej kolejności daje nam kolory. Gdy nie troszczymy się o pieniądze więcej znaczy lepiej, dlatego wypuszczenie czterokolorowych decków w Commanderze 2016 spowodowało wysyp konstrukcji na nich opartych (kwestię zbrodniarza Trasiosa poruszę kiedy indziej).
Dostęp do czterech kolorów zazwyczaj pozwala nam na bardziej efektywne comba w stosunku do trójkolorowych odpowiedników, dostęp do synergii, goodstuffu z wszystkich czterech kolorów itd.
Oczywiście commandera wybieramy nie tylko na podstawie kolorów, które nam oferuje. Chcemy też, by zapewniał nam największą efektywność, czy to jako plan A (Arcum Daggson, Captain Sisay, Breya, Etherium Shaper), czy to jako plan B, lub po prostu jako goodstuff, dobierający karty lub mający wysoką synergię z resztą decku (Meren of Clan Nel Toth, Tymna the Weaver, Keranos, God of Storms). Równie dużo jest talii, które chcą zagrać swojego commandera tylko jako część combo, co talii, które używają go sporadycznie.
W tym formacie Breya posłuży nam zatem jako element combo w Eggsach lub jako część combo w Stormie, zamiast być częścią tribalu na artefaktach, a z kolei Prossh z tokenowego aggro, z elemantami takimi jak Grave Pact, dużą ilością poświęcania i jakimiś efektami reanimacji, przekształci się w szybki combo deck oparty na Food Chainie, dużej ilości akceleracji many, tutorów i kart, które ochronią combo przed counterspelem przeciwnika.
MANA BASE
cEDH używa najbardziej efektywnych źródeł many oraz sposobów, by w grze znalazły się landy w potrzebnych nam kolorach. W efekcie prawie wszystkie talie grają wszystkie dostępne shock landy i fetch landy, na których użycie pozwalają nam kolory naszego commandera. Niebudżetowe decki grają oczywiście wszystkie dostępne w kolorach dual landy.
Każda talia w więcej niż jednym kolorze chce grać landy produkujące manę we wszystkich potrzebnych jej kolorach (, Mana Confluence). Użyteczne w tym formacie są również filtr landy oraz pain landy. Wszystkie landy wymienione powyżej łączy to, że wchodzą (lub mogą wejść) do gry oddtapowne, zapewniając nam większą efektywność.
FAST MANA
cEDH jest formatem, w którym praktycznie każdy deck gra elementy szybkiej many (Mox Diamond, Chrome Mox, Sol Ring), spelli, które są dodatnie manowo (ang. mana positive) (Dark Ritual, Cabal Ritual, Lotus Petal, Mana Vault, Grim Monolith), a pozostałe mana rocki i mana dorki chcemy zagrać jak najtańszym kosztem (CMC 1-2).
Duża liczba kart dających dodatkową manę zmniejsza znacząco liczbę landów w naszej talii. Szybkie combo decki grają w okolicy 28 landów, trochę wolniejsze talie oraz talie bez dostępu do zielonego często oscylują w okolicach 32-33 landów. Dodatkową zaletą tego typu źródeł many jest to, że pozwalają nam, już w turze pierwszej lub drugiej, zrobić realne zagrożenie dla przeciwników.
GAME PLAN
W tym formacie nasza talia zazwyczaj posiada od jednego do trzech/czterech sposobów wygrania gry, podczas gdy reszta kart ma pozwolić nam zrealizować go jak najszybciej, czy to produkując dodatkową manę, spowalniając przeciwników, wyszukując lub dobierając karty.
Zdecydowana większość cEDHowych talii opiera się na combach, które chcemy, by wymagały jak najmniejszej ilości many na ich zrealizowanie oraz zagrania jak najmniejszej ilości kart z naszej ręki. Kolejnym istotnym czynnikiem jest wrażliwość naszego combo na odpowiedzi przeciwnika, jeśli nasz sposób wygrania gry może być zatrzymany bez większego wysiłku przeciwnika – należy zmienić go na inny.
Przecież, jak to mówią, cEDH to taki nudny format, zawsze to samo combo w trzeciej turze i gry trwające 15 minut… Tyle, że nie.
INTERACTION
cEDH to format, w którym dominują spelle, a nie kreatury.
Większość decków posiada duży procent instantów oraz innych rodzajów odpowiedzi.
W prawie każdej rozgrywce, co najmniej jeden gracz z czterech grających będzie próbował wygrać już w turze drugiej lub trzeciej, co nie oznacza, że mu się to uda. Talie zawierające niebieski mają przygotowany arsenał counterspelli na takie wypadki, a talie bez tego koloru również starają się być przygotowane, by w odpowiedniej chwili użyć removalu na instant speedzie lub jakiejś sztuczki.
W cEDH jest też pokaźna lista staxowych decków, które już od początkowych tur starają się uniemożliwić przeciwnikom wygraną, czy to przez wyłączenie umiejętności artefaktów, umiejętności kreatur, podrożenie spelli czy uniemożliwienie wyszukiwania kart w talii lub wskrzeszania ich z grobu.
Zdarzają się zatem gry trwające 15 minut, ale częściej rozgrywane są intensywne rozgrywki trwające od 45 minut w górę.
Podsumowanie
cEDH to, jak wcześniej zaznaczyłem, format z dużą liczbą interakcji, wykorzystaniem dużej liczby mechanik „medżika” oraz wymagający dobrego zrozumienia zasad i umiejętności technicznego grania, co moim zdaniem czyni go jedną z najciekawszych form tej gry.
cEDH na pewno nie należy do najtańszych formatów, gdyż używa potężnych kart z historii całego medżika, co nie oznacza, że nie można zbudować talii z trochę bardziej ograniczonymi środkami. Można znaleźć artykuły cEDHowych talii w budżecie do 200$, które będą mniej efektywne niż ich droższe odpowiedniki, ale to wcale nie oznacza, że nie mają żadnych szans. Dodatkowo zaznaczę, że talie są często na poziomie legacy/vintage, ale nie wymagają od nas zakupu playsetów drogich kart, więc dalej ceny dobrych cEDHowych talii będą niższe niż ceny talii we wcześniej wspomnianych formatach.
Oskar Łukianowicz
Oskar Łukianowicz – student mechatroniki na Politechnice Warszawskiej, pracujący jako tester oprogramowania i zamieszkały w stolicy od 2000 roku.
W Magica gra od 2014 roku, zaczynając od EDH, który do tej pory jest jego ulubionym formatem i na temat którego lubi poprowadzić dyskusję.
