To był czwartek. Pora jakaś nieludzka, rano, przed dwunastą. Ludzie albo wtedy już od dawna siedzą w pracy, albo jeszcze przebywają w objęciach Morfeusza. Innymi słowy: albo ich nie ma, albo są niedostępni. Ja akurat należałem do tej drugiej grupy. Tej, która uważa, że to środek nocy. Powoli jednak zaczynałem się budzić i …
