Zagrać Maze End i przegrać grę o topa

Po zobaczeniu w spoilerze przed premierą Dragon’s Maze’a karty Maze’s End stwierdziłem, że muszę złożyć na tym deck i spróbować coś nim ugrać. No i prawie się udało, na GPT Warszawa zrobiłem nim 2-1-2, przegrywając obie gry o Top 8.

Cóż, zdarza się, ale miny przeciwników, którzy przegrali z fun deckiem, były bezcenne i naprawdę poczułem, że warto było poświęcić 25 PLN na wpisowe, by to zobaczyć.

 

Mój Spis Maze End

1. Runda – Michał Durzyński, Jund

Jak tylko dowiedziałem się, że gram z Jundem, to zbytnio się nie ucieszyłem, gdyż zarówno Lilliana, jak i Sire bardzo bolą mój deck (jak zresztą każdą kontrolę). Po początkowych przepychankach zostałem na kilkunastu życia, a u przeciwnika Vampire Nighthawk oraz 5 landów. U mnie też 5 oraz Jace na 5 loyalty. Przeciwnik dogrywa 6 landa i Sire’a – myślę sobie, discardując 6 kart, że nie za fajnie, ale z drugiej strony jest Jace, więc mam szanse na dobranie Verdicta/Terminusa w 4 kartach. Dobieram z czuba Supreme Verdict, którego zagrywam, czyszcząc stół. Małe fakty z Jacka i biorę Gate’a i Saruli Gatekeepersów, a drugi Verdict idzie na dół. Michał dobiera z góry i od razu zagrywa Olivię. U mnie top deck Terminusa i Saruli w stół. Mam około 15 życia i jest już dobrze. Następne kilka tur nic się nie dzieję, ja tylko szukam z Maze’s Enda gate’ów i ostatecznie wygrywam za pomocą drzwi.

1-0 Dla mnie, sam nie wierzę, że Maze End działa.

Druga gra to przez kilka tur dokładanie landów zarówno przeze mnie jak i przez Michała. U mnie był tylko Farseek. Przeciwnik dogrywa Lillianę – co prawda miałem Izzet Charma na ręcę, jednak przeciwnik miał dość many by dopłacić – i powoli zaczyna mnie discardować. Z czasem tracę wszystkie Verdicty i Terminusa, cały czas czekam na Oblivion Ring’a, by pozbyć się cały czas rosnącego zagrożenia. Życiem się nie przejmowałem, gdyż przeciwnik miał lekkiego flooda i na stole nie było więcej niż jednego stwora.

Jednakże, nie udało mi się dobrać Ringa, ani Aetherlinga, którym mógłbym próbować pozbyć się Liliany. Duży w końcu używa ultimatum i dogrywa Thragtuska. Nie pozostaje mi nic jak tylko zacząć się tasować do 3-ej gry.

1-1 Morale trochę podupada, ale wierzę, że uda mi się wygrać tą grę.

Maze-BolkaTrzecią grę zaczynam od kulturalnego mulligana do 5, jednak na moje szczęście przeciwnik mi wtóruję i obaj zaczynam średnio szczęśliwi. Jednak, co zaskakujące, obaj mieliśmy dość dobre rozdania. Żadnego z nas nie prześladuje screw. Po początkowych turach – w których nic się nie działo – przeciwnik zagrywa Thragtuska. Z mojej strony Evil Twin kopiujący bestię, największą zmorę wszystkich kontroli. Czuję się dość pewnie mając własnego Tuska i 23 życia. Jednak przeciwnik ku mojemu osobistemu nieszczęściu zagrywa kolejnego Tuska i atakuje sprowadzając mnie do 18 życia. W swojej turze zabijam jednego Tuska zdolnością Evil Twina i rzucam Supreme Verdict. W następnej turze swoim tokenem wymieniam się z tokenem przeciwnika dopalonym z Wolf Runa. Zostaję na 13 życia. Następne kilka tur to z mojej strony szukanie kolejnych gate’ów i zabijanie pojawiających się stworów. Wiedząc, że przeciwnik posiada w decku Rakdos Return oraz Bonefire cieszę się z dobranego Saruli Gatekeepersów windującego mnie na 20 życia.

Zaczyna się terminacja, jednak jestem pewien wygranej w 3 turze. Szukam 8-go gate, a mając 1 na ręce to jestem pewien wygranej. Jednak tak się nie stało. Michał dobiera z góry Rakdos Return discardując mi gate’a i sprowadzajc mnie do 10 życia. Jedyna szansa dla mnie, to dobranie z góry deck’u drzwi. Tak się jednak nie dzieję i gra kończy się remisem.
 
w turnieju: 0-1-0

 

2. Runda – Marcin(?) Erkhart, Junk Reanimator

Grę zacząłem od dowiedzenia się, że gram z Junk Reanimatorem co już mnie okrutnie zasmuciło – gdyż połączenie Acidic Slime+Restoration Angel+Unburial Rites jest wprost dewastujące, mana base 5 kolorowego decku raczej tego nie znosi.

Zacząłem, standardowo, od mulligana do 5 (byłem na play), po czym mój przeciwnik spytał się czy gramy już 2 grę. Co tu mówić: zirytowało mnie to i nie zostało mi nic innego niż wygrać – tak też się stało i 10 gate’ów pojawiło się na stole do 12 tury. Co prawda u przeciwnika było dość dużo landów i zero Acidic Slime’ów, a moje dwa Verdicty poradziły sobie z pojawiającym się zagrożeniami. Easy Win pierwszej gry z najgorszym Matchupem.

1-0 dla mnie, jestem naprawdę zaskoczony (pozytywnie!) postawą mojego decku.

Druga gra to szybkie rozdanie, na stole od czwartej tury pojawiają się Thragtuski blinkowane przez Restoration Anioła. Szybkie aggro przeciwko, któremu nie miałem żadnego Verdicta ani Termiunasa spowodowało przegraną. Na dodatek zapomniałem o wsidowaniu Crypt Incursion.

1-1 nadzieja o nieśmiertelnej sławie odchodzą powoli do lamusa ;/

Trzecia gra to wsidowanie Crypt Incrusion w miejsce Riot Controli.

MazesEnd_bigggU mnie standardowo mulligan, lecz tym razem tylko do 6. Przeciwnik zaczął od Piligrima, ja kolejno od UR gate’a i Hallowed Fountain. Przeciwnik dogrywa drugiego Piligrima i landa. Z końcem tury palę Burnem Pilligrima – chcę uniknąć Ślimaka w trzeciej i mam cichą nadzieję, że przeciwnik nie ma 3-go lub chociaż 4-go landa. Tak się jednak nie stało: 4 tura ślimak, 5 Resto anioł, ja odpowiadam Evil Twinem w ślimak,a niszcząc jedyną czarną manę przeciwnika. Jednak przeciwnik ma Mulcha i wyciąga BG duala, ślimak wymienia się z Evil Twinem, a w kolejnej rzuca Unburial Rites w Acidic Slime. Z mojej strony landy, landy i więcej many, w między czasie zabijam kolejnego Ślimaka za pomocą Putrefy. W pewnym momencie przeciwnik próbuje rzucić Ritesy w Acidica, odpowiadam Crypt Incursion wyrzucając 7 stworów i boostując życie do 35. Następna tura to Aetherling, kolejna zaś – Temporal Mastery z czuba i mały Aetherling pędzi po zwycięstwo.

2-1 z Reanimatorem, pierwsze zwycięstwo, i to ze zdecydowanie najgorszym Match Upem.
 
w turnieju: 1-1-0

 

3. Runda – Dawid Andrzejewski, kolega z Bielska, kierowca Espera.

Dzień wcześniej graliśmy na FNM, po nim również więc wiedziałem, że mam dość dobrze (tym bardziej, że dodałem do maina Assemble i Aetherlinga). O ile przed side’em jest średnio dla mnie, to po SB jest bardzo łatwo.

1 gra to 4 turowa Nephalia przewijająca mi… Aetherlinga, Assemble oraz O-ringa. Przeciwnik ucieszony, bo wróciłem do punktu wyjścia: spisu z piątkowego FNM. Przeciwnik cały czas mnie milluje, ja szukam landów z Maze’s Enda, dobieram karty ze Sphinx’s Revelation oraz Izzet Charma – cały czas szukam Elixiru, który pozwoliłby mi wtasować brakujące Gate’y. Ogólnie nic się nie dzieję, przeciwnik potrzebuje jeszcze kilka tur by mnie przewinąć.

Jednak trzymanie Dissipate’a na ręce przez kilka tur się opłaciło: dobrane z góry drzwi zostały przepchnięte, a przeciwnik nie miał ringa/sfery aby się ich pozbyć. Zwyciężam używając drzwi w upkeepie.

1-0 czuję, że mogę wejść do topa z 5c Maze End deck!

Druga gra, to szybka Igłą w Nephalię. W szóstej turze pojawia się u mnie Assemble, na które przeciwnik odpowiedział Jace, Architect of Thought. Tak więc przez kilka tur nic się nie dzieje, bo on nie może mnie przewinąć, ja nie mogę go zabić i nie mam Maze’s Enda w stole. Przeciwnik dogrywa 2x Soulsy, potem Sorin i jego emblem. Zbija mnie do 8… lecz zapomniał użyć zdolności Jace’a. Ja z kolei zapomniałem w przypływie radości z błędu przeciwnika zaatakować czymś więcej niż Snapcasterem, który pojawił się w turze przeciwnika by osłabić Jace’a (zbić go z powrotem do 7 counterów). Lecz innistradowy Time Walk mówi mi, że mam jeszcze jedną szansę i atakuję 15 tokenami oraz snapcasterm zadając idealnie 17 obrażen.

2-0 czuję się jak młody bóg, złamałem meta. Mam dwie rundy na wygranie i zrobienie top8.
 
w turnieju: 2-1-1

 

4. Runda – Bartek Birtek (?), BRW Aristocrats deck

(a przed turniejem mówili, że jest dużo kontroli, gdzie te wszystkie UWR się pytam?!)

Heh…gorzej to tylko byłoby grając ponownie z Junk Reanimatorem. Przeciwnik zaczyna od Doom Travelera w 1 i 2 turze. U mnie tylko kolejna landy. W czwartej Bartek dogrywa Falkenrath Aristocrat, której dziwnym trafem nie udaje mi się zabić Putrefy. Nie dobieram ani terminusa ani O-ringa i przegrywam w 7 turze.

0-1, marzenia powoli odchodzą z powrotem do szafy.

Druga gra to prawdziwa powódź Doom Travelerów u przeciwnika: do 3 tury pojawiają się 3. Jednak z mojej strony 5-to turowy Terminus sprząta ich na dół decku. Następna tura to u mnie Assemble, a u przeciwnika Reckoner ginący od Verdictu. Następna tura to kolejny Reckoner. Na stole przez kilka tur nic się nie dzieję, u mnie przybywa tokenów, które średnio chcą atakować. Mam 8 życia i nie chcę tracić życia z Reckonera. Dogrywam Aetherlinga, przeciwnik smoka, który sprowadza mnie do 3. Jednak w następnej przekręcam 17 goblinów i Aetherlinga. Wystarcza to do wygrania gry.

1-1 iskierka nadziej pojawiła się w moim sercu.

Tym bardziej, że 3 gra szła po mojej myśli. Co prawda zostałem sprowadzony do 8 życia jednak udaje mi się bronić. Dogrywam Assemble i oddaję turę. U przeciwnika Reconer i jakieś tokeny. Jednak mimo najszczerszych chęci nie potrafię się obronić przed dobranym z czuba Blasphemous Actem.

1-2 Pierwsza przegrana mojego wspaniałego deck’u. Cóż, jeszcze jedna szansa przede mną, liczę, że wreszcie trafię na UWR – parę ich było, a to dla mnie bardzo łatwe MU: po prostu nie ma Nephalii.
 
w turnieju: 2-1-1

 

5. Runda Jarek, przepraszam, ale nazwiska nie pamiętam. W każdym razie kierowca Espera.

Standardowo przeciwnik zaczął od Nephalii i szybkiego przewijania. Mój szybki Aetherling (7-8 tura?) nie dał rady przeciwko 4 Azorius Charmom, 3 Revelacjom i 3 Nephaliom. Trochę przykro, że przeciwnik chociaż raz nie dobrał landa zamiast charma czy revelacji, podczas gdy ja dobierałem je cały czas.

damn!!!it

źródło: http://www.wizards.com/

0-1, ale post SB wiem, że mam bardzo dobrze, po coś są tam 4 Igły, Spirala, Obzedat’s Aid i Negate’y. Ucieszony z Igły na opening handzie zagrywam ją w Nephalię. Praktycznie pewien wygranej, myślę już o 4 grze oraz o top 8. Cóż… top 8 było, ale z pozycji widza. 5 tura, to singlowy Obzedat – powiedział mi, że jak zwykle nie dobiorę na czas Putrefy, nawet 2x Izzet Charm nie pomógł go znaleźć. Przegrałem z jedyną kartą w decku przeciwnika, która coś mogła mi zrobić (po grze dowiedziałem się, że przeciwnik nie wsidował Aetherlinga).
 
w turnieju: 2-1-2

Ostatecznie skończyłem na 12 miejscu i jedyną pociechą było to, że kilku (czyli dwóm!) osobom przeszkodziłem wejść do Top 8 oraz fakt, że chyba już wyleczyłem się z grania Fun deckami. Maze End wylądował w klaserze czekając na lepsze czasy. Ja natomiast muszę wymyślić, czym zagram w Warszawie.

Pozdro!
 
 


Bolesław Bielicki redBolesław Bielicki – jego początek z Mt:G to 2004 rok, zaczynął od Fifth Dawn, a od Ravniki zaczął pojawiać się na turniejach. W 2006 zajął 3 miejsce na finałach Junior Series w Polsce grając Solar Flare. Po rotacji Kamigawy zają 2 miejsce na ostatnich Champsach na Śląsku (i w ogóle w Polsce) przegrywając finał w mirror match’u z Mateuszem Kopciem (obaj Solar Flare). W 2007 przestał grać turniejowo, został tylko przy limited. W 2009 pojawił się na NQ w Bielsku i Esper kontrolą zrobił wynik 4-2 nie wchodząc do Top 8. Kilka tygodni później wygrał NQ w Katowicach grając 5cc Control. Po NQ przerzucił się na limited. Powrót do constructed zbiegł się w czasie z premierą Return to Ravnica.
 
Obecnie pracuje w sklepie hobbystycznym „Gnom”. Marzy o otwarciu własnej kawiarni i wygraniu jakiegoś Pro Toura.

 

Komentarze

Psychatog.pl

nie kopiuj : (